ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ
 
ΙΣΤΟΡΙΑ: Το παγκράτιο είναι ό,τι κοντινότερο έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα σε μια πλήρη πολεμική τέχνη καθώς, σύμφωνα με τις περιγραφές που σώζονται, περιλαμβάνει τόσο τεχνικές με γροθιές και λακτίσματα, όσο και τεχνικές πάλης. Γίνεται μέρος των Ολυμπιακών αγώνων περί τον 7ο αιώνα π.Χ. και από τότε, μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ. αποτελεί τμήμα κάθε αγωνιστικής αθλητικής δραστηριότητας. Τα βυζαντινά χρόνια χάνεται και επανεμφανίζεται στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και συγκεκριμένα το 1996, όταν μια ομάδα ερευνητών δημιουργεί την Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος με στόχο τη συνέχεια της έρευνας και τη διάδοση αυτού του τόσο ελληνικού αθλήματος σε όλη τη χώρα. Παράλληλα με την εξάπλωσή του στην Ελλάδα, η ομοσπονδία καταβάλλει προσπάθειες και για την παγκοσμιοποίησή του και όπως δείχνουν τα πράγματα αρκετές χώρες δείχνουν ενδιαφέρον να γνωρίσουν το παγκράτιο και να εκπαιδεύσουν αθλητές σε αυτό.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η σημερινή εκδοχή του παγκρατίου περιλαμβάνει τεχνικές ρίψεων και ανατροπών και χτυπήματα με τη χρήση των χεριών και των ποδιών. Η εξάσκηση γίνεται με απλό αθλητικό ντύσιμο, σχεδιασμένο από την ομοσπονδία (λευκή μπλούζα και μπλε παντελόνι) ενώ κάποιες από τις τεχνικές του διδάσκονται και ως εφαρμογές σε καταστάσεις αυτοάμυνας. Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι ότι όλη η ορολογία του παγκρατίου (παραγγέλματα, ονομασίες τεχνικών κ.λπ.) είναι στα αρχαία ελληνικά, γεγονός που ολοκληρώνει την εικόνα μιας πλήρους ελληνικής τέχνης.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ (Ή ΟΧΙ): Για το παγκράτιο, με τη μορφή που διδάσκεται από τις σχολές της ομοσπονδίας, μπορούμε να πούμε ότι ισχύει λίγο- πολύ ό,τι ισχύει και για το σύγχρονο, αγωνιστικό τζουτζούτσου καθώς η διάρθρωσή του από πλευράς τεχνικών είναι παραπλήσια. Απευθύνεται δηλαδή κυρίως σε νεότερους ανθρώπους με καλή σωματική υγεία οι οποίοι θέλουν να ασκηθούν σε ένα άθλημα που περιλαμβάνει τόσο τεχνικές πάλης όσο και τεχνικές με τα χέρια και τα πόδια. Ιδιαίτερα ελκυστικό θα φανεί το παγκράτιο σε όσους ενδιαφέρονται για τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό και θα ήθελαν να ασκηθούν σε μια μαχητική τέχνη ή μαχητικό άθλημα που να έχει τις ρίζες του στην Ελλάδα, βοηθώντας παράλληλα και στις προσπάθειες της ομοσπονδίας για την αναβίωσή του.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ: Λευκή κοντομάνικη μπλούζα, μπλε παντελόνι φόρμας σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ομοσπονδίας.

ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΒΡΩ: Μέσα στα δέκα χρόνια ύπαρξής της, η Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος έχει καταφέρει να δημιουργήσει συλλόγους σε όλη την Ελλάδα. Θα πρέπει λοιπόν να έρθετε σε επαφή με τους υπευθύνους της ώστε να μάθετε πού υπάρχει σύλλογος κοντά σας.

ΠΑΛΗ

ΙΣΤΟΡΙΑ: Είναι αδύνατον να προσδιορίσει κανείς πότε οι άνθρωποι άρχισαν να παλεύουν. Δεν υπάρχει πλάσμα στον πλανήτη που να μην παλεύει και δεν υπάρχει πολιτισμός που να μην έχει τη δική του μορφή πάλης. Η πάλη που σήμερα αποκαλούμε ελληνορωμαϊκή λέγεται ότι έλκει την καταγωγή της από τους θεούς της ελληνικής αρχαιότητας καθώς και από τον Ηρακλή και τον Θησέα, ενώ ως αγώνισμα υπάρχει στους Ολυμπιακούς αγώνες από το 708 π.Χ. το όνομά της το οφείλει στους αγώνες του 1986 οπότε και βεβαίως συμπεριλήφθηκε εκ νέου στο πρόγραμμα. Ομοσπονδία υπάρχει από το 1904 και στην Ελλάδα από το 1935 και η ελληνική πάλη εκπροσωπείται σε όλες τις Ολυμπιακές διοργανώσεις, με εξαίρεση αυτή του 1904. Και μιλώντας για την ελληνική παλαιστική εκπροσώπηση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αξίζει να θυμηθούμε ότι επί σειρά ετών η πάλη ήταν το αγώνισμα το οποίο αποτελούσε τη βασική πηγή μεταλλίων για την Ελλάδα.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Σήμερα υπάρχουν δύο βασικά στιλ πάλης –η ελληνορωμαϊκή και η ελεύθερη (η δεύτερη φέρεται να προέρχεται από την Αγγλία και αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στις Η.Π.Α.). Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι η χρήση των ποδιών στην ελληνορωμαϊκή απαγορεύεται στον παλαιστή να χρησιμοποιεί τα πόδια για να αμυνθεί ή να επιτεθεί και μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο το επάνω μέρος του σώματός του για να σηκώσουν με τα χέρια και να ρίξει τον αντίπαλο στο στρώμα (ταπί). Στόχος του παλαιστή είναι να καταρρίψει τον αντίπαλό του και για την ακρίβεια να ακουμπήσει την πλάτη του αντιπάλου στο ταπί και να τον κρατήσει στη θέση αυτή για μικρό χρονικό διάστημα.
ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ (Ή ΟΧΙ):
Πρόκειται για άθλημα –αυτό σημαίνει ότι η έμφαση δίνεται στην αγωνιστική της διάσταση και αυτό ενδέχεται να περιορίσει κάπως το ενδιαφέρον ορισμένων, ειδικά όσων είναι κάπως μεγαλύτεροι σε ηλικία και που υπολείπονται σε ευλυγισία ή δύναμη. Ακόμα και αν συμπεριλαμβάνεστε στην κατηγορία αυτή ωστόσο, μπορείτε να δοκιμάσετε να βρείτε κάποιον σύλλογο που θα σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τον κόσμο αυτής της αρχαίας τέχνης.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ:
Φόρμα, μαγιό, παλαιστικά παπούτσια.
ΠΟΥ ΘΑ ΤΗ ΒΡΩ:
Εξαιρετικά διαδεδομένη στην Ελλάδα, η πάλη διαθέτει –βεβαίως– τη δική της ομοσπονδία, την Ομοσπονδία Ε.Ο.Φ. Πάλης. Καθώς σύλλογοί- μέλη της υπάρχουν κυριολεκτικά παντού, αποταθείτε στην ομοσπονδία για τον σύλλογο που βρίσκεται πιο κοντά σας

ΠΥΓΜΑΧΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ: Πολύ σπάνια οι θεατές της επαγγελματικής πυγμαχίας (και δη της αμερικανικής) συνειδητοποιούν ότι οι απαρχές του αθλήματος ανάγονται στην αρχαία Ελλάδα. Αναφορές σε πυγμαχικούς αγώνες υπάρχουν ήδη από την εποχή του Ομήρου ενώ έχουμε καταγεγραμμένους Ολυμπιονίκες από το 688 π.Χ. Η σύγχρονη πυγμαχία εμφανίζεται ως άθλημα στην Αγγλία του 18ου αιώνα, ενώ από το 1867 εμφανίζονται οι κανόνες του μαρκησίου του Κουίνσμπερι και αρχίζουν να έρχονται στην επικαιρότητα οι μεγάλοι αμερικανοί πυγμάχοι (Σάλιβαν, Κόρμπετ, Ντέμπσι κ.α.). Όλος ο εικοστός αιώνας ανέδειξε σημαντικές φυσιογνωμίες, ειδικά από τον χώρο της επαγγελματικής πυγμαχίας με σημαντικότερη τον Κάσιους Κλέι/ Μοχάμεντ Άλι ενώ το ενδιαφέρον για την επαγγελματική πυγμαχία αναβίωσε το ενδιαφέρον και για την καθαρά αθλητική. Η πυγμαχία έγινε μέρος του προγράμματος των Ολυμπιακών Αγώνων το 1904 και παραμένει ένα από τα δημοφιλέστερα αθλήματα σε όλον τον κόσμο, καταφέρνοντας να αντιμετωπίσει με επιτυχία την «εισβολή» των πολεμικών τεχνών της Ασίας.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η πυγμαχία περιλαμβάνει επίθεση και άμυνα με τις γροθιές. Οι αθλητές φορούν παραγεμισμένα γάντια (καθώς και κράνη αν δεν πρόκειται για επαγγελματική πυγμαχία) και μάχονται σε αγώνες τρίλεπτων γύρων (από τρεις μέχρι δεκαπέντε), με μονόλεπτα διαλείμματα μεταξύ τους. Ο αγώνας γίνεται σε ένα τετράγωνο ρινγκ με τέσσερα σχοινιά και η νίκη δίνεται βάσει βαθμών που παίρνονται είτε με πλήρη εξουδετέρωση του αντιπάλου (νόκ- άουτ) είτε με «σημεία» βάσει της τεχνικής, της επιθετικότητας και των συμπαγών χτυπημάτων που καταφέρνει καθένας από τους δύο αθλητές.

ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ (Ή ΟΧΙ): Όντας κατά βάση άθλημα, η πυγμαχία θα φανεί πιο κατάλληλη στους νεότερους και δη σε εκείνους που έχουν σαν στόχο (κύριο ή παράλληλο) μια αθλητική σταδιοδρομία. Είναι απαιτητική από πλευράς φυσικής κατάστασης ενώ η συνεχής ανταλλαγή χτυπημάτων μπορεί να γίνει ιδιαίτερα κουραστική. Παρόλα αυτά, παραμένει ένας πολύ γρήγορος τρόπος να μάθει κανείς ένα απλό και αποτελεσματικό σύστημα μάχης ενώ, αν αποφασίσετε να παραμείνετε εκτός των αγωνιστικών διοργανώσεων, θα σας μείνει μια πολύ καλή γυμναστική, ιδιαίτερα διασκεδαστική και εκτονωτική. Υπάρχει κάτι θεμελιωδώς συναρπαστικό στο να ανέβει κανείς σε ένα ρινγκ για πρώτη φορά και είναι βέβαιο ότι θα σας κινήσει το ενδιαφέρον –όπως και στο «Κουνγκ Φου», η κινηματογραφική μυθολογία σίγουρα βοηθάει!

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ: Φόρμα γυμναστικής, σορτς, γάντια, προστατευτικές ταινίες για μέσα από τα γάντια (μπαντάζ), κράνος, μασέλα.

ΠΟΥ ΘΑ ΤΗ ΒΡΩ: Η Ομοσπονδία Ε.Ο. Πυγμαχίας έχει διασπείρει το άθλημα σε όλη την Ελλάδα και μπορείτε να το βρείτε σε δεκάδες αθλητικούς συλλόγους. Επικοινωνήστε με τα γραφεία της για να μάθετε πού υπάρχει κοντά σας ώστε να μπορέσετε να τη δείτε απο κοντά.