GRACIE JIU JITSU SHELF DEFENCE (μέρος β)

Από τον Δημήτριο Γλετζάκο.

5 Το σύστημα δεν είναι το ίδιο για όλους τους ασκουμένους.
Η φύση λόγω της πολυτυπίας της έχει αποδώσει άπειρα διαφορετικά χαρακτηριστικά στο κάθε άτομο.
Αυτό σημαίνει διαφορετικούς σωματότυπους,διαφορε� �ική ψυχολογία,επίπεδα επιθετικότητος,εγρηγ� �ρσεως, αντιλήψεως χώρου και μεγεθών.Έτσι αν και δεν μπορούμε πρακτικά να διαμορφώσουμε
τις προπονητικές συνθήκες επακριβώς στα μέτρα του κάθε ασκουμένου,εντούτοις μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε σε γενικώτερες ομάδες και να προσφέρουμε στον καθένα αυτό πού μπορεί και αυτό που χρειάζεται.
Σύν τοις άλλοις,και αυτό είναι το κυριώτερο,ο προπονητής―δάσκαλος, έχει την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να διδάξει την ύλη που ανταποκρίνεται στο πρόσωπο―μαθητή που εμπιστεύεται τον προπονητή και πάντα(εκτός ελαχίστων περιπτώσεων ) αυτό αφορά τον τομέα της αυτοάμυνας
Φανταστείτε μεγαλόσωμους ανθρώπους που δεν κλείνουν τα πόδια τους λόγω όγκου να αγωνιούν στο έδαφος
να εκτελέσουν triangles η armbars απο guard ενω θα μπορούσαν να επικεντρωθουν θαυμάσια σε ρίψεις, καθηλώσεις και μικρού εύρους(μήκους χρήσεως του κορμού) submissions, με την βοήθεια πανίσχυρων χτυπημάτων, που τους ταιριάζουν αλλά και λόγω ακριβώς της σωματοδομής τους αποδίδουν τεράστιες δυνάμεις.
Το gracie jiu jitsu δεν σημαίνει ότι λόγω του ότι οι πρώτοι gracies ήταν μικρόσωμοι,στίς ημέρες μας και ειδικά στην ευρώπη των συνήθως πιό μεγαλόσωμων ανθρώπων, θα ακολουθηθούν οι προτιμητέες τεχνικές,η επειδή κάθε δάσκαλος συνήθως διδάσκει αυτό που προτιμά, επειδή τον εκφράζει και είναι καλός σε αυτό, όλοι πρέπει να ακολουθήσουν ακριβώς αυτό.
Ο θρυλικός grandmaster Carson Gracie έγινε γνωστός για την ικανότητά του να αναγνωρίζει τα ταλέντα και τις αδυναμίες του κάθε μαθητή του και να τον αναδυκνείει μέσα απο αυτές.
Ο κύριος κορμός του bjj shelf defence αφορά ακριβώς την νοοτροπία και εκπαιδευτική δομή της μάχης.Αντιθέτως
το πεπερασμένο κομμάτι του sport εξειδικεύει και πολτοποιεί όλη την τέχνη χωρίς εξαιρέσεις.

6 Το gracie jiu jitsu κατασκευάστηκε για τους κοινούς ανθρώπους με σκοπό να τους δώσει την δυνατότητα να αμυνθούν.Μεσα απο την ευρύτητα των τεχνικών του και τον προσανατολισμό για μάχη―ατοάμυνα υποβοηθά ακριβώς τον κάθε κοινό άνθρωπο να αποδώσει.
Αντιθέτως το σπόρ αφορά ανθρώπους που αθλούνται συστηματικά και μόνον σε λίγες τεχνικές που θα τους βοηθήσουν να κερδίσουν σε αγώνες.Οι περισσότερες τεχνικές και κυρίως η νοοτροπία και στρατηγική απέχουν παρασάγγας απο κόσμο της μάχης.

7 Sparring~Rolling κλπ.
Το sparring είναι πολυ βαθιά εσωματωμένο στην νοοτροποία του gracie~brazilian jiu jitsu.
Aυτό εκκινείται από την πεποίθηση της μέγιστης χρησιμότητος της εικονικής μάχης που ονομάζουμε sparring η rolling στην ανάπτυξη ικανότητος για πραγματική μάχη.Όμως ενώ η αρχική ιδέα ήταν να βρεθεί ένας ασφαλής τρόπος προρετοιμασίας για μάχη―αυτοάμυνα,κατέλ ηξε δυστυχώς, το ατελές αυτό μέσον(σε σχέση με την πραγματικότητα της μάχης) να γίνει αυτοσκοπός και να μονοπωλεί την μαχητική παιδεία ,τα όνειρα και τις επιδιώξεις των ασκουμένων.
Το συνεχές sparring αποδίδει πολλά πλεονεκτήματα στον ασκούμενο,όπως διαυγέστερη αντίληψη ,δημιουργία αντιδράσεων σε πραγματικούς χρόνους και σε κάποιο βαθμό,επιθετικότητα που θεωρείται απαραίτητη για την επιβίωση(η χρησιμότης στην αθλητική νίκη εμένα προσωπικά δεν με συγκινεί αλλά αντιλαμβάνομαι και καταννοώ την παρουσία της.)
ΟΜΩΣ επειδή το sparring γίνεται με μειωμένη ένταση κσι πλήρη απουσία (πολύ σωστά) επικινδύνων τεχνικών για την ασφάλεια του αθλητού,δημιουργούντ� �ι ψευδαισθήσεις στούς αθλητές περί των πραγματικών ικανοτήτων τους σε σκληρές,αντικειμενικ� �ς συνθήκες και περιβάλλοντα μάχης.
Επίσης επειδή είμεθα αυτό ακριβώς στο οποίο προπονούμεθα,δηλ κατά την εξέλιξη της μάχης,είτε στο εναρκτήριο στάδιο,είτε στο υπόλοιπο μήκος χρόνου,το sparring διαμορφώνει τον μαχητή ΑΚΡΙΒΩΣ στο μέτρο της ποιότητος και ποσότητος του συνολικού προπονητικού ερεθίσματος.
Αν και η έλλειψις sparring οδηγεί σε ανάξια λόγου αποτελέσματα,εντούτο� �ς,πολλές φορές είναι προτιμητέα απλή μεθοδική,πολύ υψηλής εντάσεως προπόνησις (χωρίς sparring) σε σχέση με την πλήρη ευθυγράμμιση, βιωματικά,του μαχητού με τρόπους δράσεως τελείως ακατάλληλους για αυτοάμυνα―σύγκρουση, όπως ακριβώς ωθεί η πλήρης αφιέρωσις σε σπόρ και μόνον προόνηση και μάλιστα με συγκεχυμένη―κεκαλλυ� �ένη μορφή.

8 Μία βασικώτατη παράμετρος που αναδυκνείει την αξία της τέχνης είναι η χρησιμότης της σε ανθρώπους διαφόρων ικανοτήτων όπως προανέφερα..Αυτό συνδέεται και με την ηλικία,η έστω με την απώλεια της συνολικής δυνατότητος του νέου ισχυρού οργανισμού.
Η κάθε τέχνη πρέπει να απομακρύνεται απο τον βασικό πυρήνα της τόσο όσο μόνον διατηρεί ακεραία την καθαρή μαχητική δομή της.Θα πρέπει να μπορεί να εφοδιάζει τον εκπαιδευόμενο, η εκπαιδευθέντα, με αυτά τα απαραίτητα εργαλεία, που θα οπλίσουν με ικανότητα επιβιώσεως.
Η ηλικία δεν θα πρέπει να παίζει τόσο σημαντικά αρνητικό ρόλο.Εάν αυτό συμβαίνει τότε η μαχητική απόλυτη τιμή των τεχνικών του κάθε συστήματος είναι υπερβολικά μειωμένη.
Το gracie~brazilian jiu jitsu shelf defence κινείται σε αυστηρά πλαίσια τηρώντας παραμέτρους που το καθιστούν αξιόμαχο και ικανό να αντιμετωπίζει προκλήσεις με μεγάλη επιτυχία όπως έχει αποδειχθεί απο χιλιάδες αγώνες.Αντιθέτως το απλό sport δεν αφορά παρόμοια αντικείμενα και για αυτό ονομάζεται απλώς sport.

9 Η έννοια του σκληρού στύλ πολεμικής τέχνης έχει παρεξηγηθεί, και μάλιστα πολλές φορές επίτηδες από άλλα μη μάχιμα στύλ. Όταν αναφερόμεθα στην έννοια του σκληρού θα πρέπει να εννούμε πάντα ευθαρσώς, την απόδοση του στύλ σε σκληρές συνθήκες συγκρούσεων.
Υπάρχουν συστήματα που αυτοχαρακτηρίζονται σκληρά χωρίς να έχουν καν επαφή στην προπόνηση,άλλα που η προπόνησή τους απαιτεί υψηλό επίπεδο πόνου, άλλα που κακομεταχειρίζονται κατ‘εμέ τον ασκούμενο σωματικά και ψυχικά για να ‘σκληρύνει‘..
Το gracie jiu jitsu γενικά κατατάσσεται στα μαλακά στύλ υπό την έννοια του γενικώτερου τρόπου δράσεως στην μάχη δηλ του τύπου και της εφαρμογής των τεχνικών.Αντιθέτως όμως η αποτελεσματικότητα και η δυναμική των τεχνικών του από απόψεως φυσικής επιστήμης, το τοποθετούν στη κορυφή.
Η κόπωσις και προσπάθεια φυσικά ενός πρωταθλητού που προετοιμάζεται για ιδιαίτερα απαιτητικούς αγώνες και ενός απλού ασκουμένου για αυτοάμυνα έχουν πολύ μεγάλη διαφορά,εντούτοις όμως η γενική ιδιοσυγκρασία του στύλ εμπεριέχει τόση τεχνική δεινότητα ώστε να το κατατάσσουν στα τεχνικά στύλ.
Δέν πρέπει να ξεχνούμε επίσης ότι:Μέτρο τού καθενός είναι ο εαυτός του.’Ετσι κάθε αθλητής ― ασκούμενος ― μαθητής πρέπει να έχει ως σκοπό του αποκλειστικά το ξεπέρασμα των δικών του ορίων και μόνον.Να έχει μεν πρότυπα τους καλυτέρους αλλά ποτέ να μήν προσπαθεί πράγματα ανέφικτα που μόνον τραυματισμούς
και απογοήτευση θα επιφέρουν .Την ίδια στιγμή ο προπονητής είναι υποχρεωμένος να προστατεύει τον αδύναμο αθλητή απο τον ίδιον τον εαυτόν του μεσω σωστής προπονητικής καθοδηγήσεως και ταυτοχρόνως να τροφοδοτεί τον δυνατώτερο(ηλικιακά,γ ενετικά κλπ) με την κατάλληλη προπόνηση ώστε να μην στερείται
συνεχούς ανόδου,δηλ η μετριότης να μην καταργήσει τα ανώτερα επίπεδα,ενώ οι καλύτεροι αθλητές να αποτελούν σωστά κινητρα μόνον και όχι σημεία ανταγωνισμού και πηγή ψευδαισθήσεων.

10 Θεωρείται αναγκαίος, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, ο διαχωρισμός των τεχνικών σε απολύτως αναγκαίες για μάχη―αυτοάμυνα,κάποι ων άλλων για σπόρ εφαρμογών και φυσικά ενός συνόλου που άπτονται και των δύο αυτών πεδίων σε κάποιο βαθμό. Όμως στην περίπτωση της αυτοάμυνας είμαστε απολύτως υποχρεωμένοι να ακολουθήδουμε μία πολύ αυστηρή λογική.Την λογική αυτή που θα μας βοηθήσει κυρίως να ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ και όχι να κατευθυνθούμε πρός την νίκη ώς ιδέα.Η διαφορά είναι τεράστια διότι εμπλέκει πολύ σημαντικές συνιστώσες που αντανακλούν τις αληθινές συνθήκες της ‘μάχης στον δρόμο‘ (επιτρέψτε μου την έκφραση)
Έτσι στον δρόμο δεν θέλουμε να πάμε στό έδαφος αλλά να ρίξουμε τον αντίπαλο (εάν βρεθούμε πρέπει να είμαστε εξοικιωμένοι και προετοιμασμένοι )δεν θέλουμε να ασχοληθούμε ώρα με αυτόν εκεί,δεν εφαρμόζουμε leg locks (ποδοκλειδώματα κατά το νεοελληνικώτερον αδόκιμον αλλά σύνηθες πιά),δεν αγνοούμε ούτε δευτερόλεπτο την πιθανότητα πολλαπλών αντιπάλων η κρυμμένων όπλων,δεν υποτιμούμε την κούραση,τον δρόμο που γλιστρά,τα αντικείμενα γύρω μας,και πολλές άλλες παραμέτρους.
Η ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΡ.Και επειδή είμεθα αυτό που προπονούμε με όλο μας το είναι, καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς για το δικό μας και μόνον καλό ως άτομα αλλά και για αυτούς που μας εμπιστεύονται για να τους προπονήσουμε..

11 Ο Χρόνος της εξελίξεως της μάχης δεν είναι απεριόριστος,δεν είναι κάν προδιαγεγραμμένος.Δέ� � μπορεί να προσδιορισθεί σε πλαίσια αθλητικής συναντήσεως.
Ο Helio Gracie όπως και όλοι οι γνώστες τονίζουν δύο επιφανειακά διαφορετικές μεταξύ τους παραμέτρους,πού όμως είναι απόλυτα αλληλοσυμπληρούμενες . Δηλαδή,ότι η μάχη πρέπει να ξεκινήσει με πλήρη ένταση,χωρίς αναστολές,να τερματιστεί όσο γίνεται γρηγορώτερα και άμμεσα, ο αμυνθείς να απομακρυνθεί απο τον επικίνδυνο χώρο της συγκρούσεως πρός αποφυγήν περαιτέρω κινδύνων.Η δεύτερη παράμετρος, που υποστηρίζεται απο τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους είναι ότι, ο μαχητής, πρέπει να έχει απεριόριστο χρόνο να δώσει την μάχη του,έως ότου νικήσει η έστω απεμπλακεί και αποχωρήσει σώος και καλυπτόμενος σε λογικό βαθμό.Το πως συνδέονται οι δύο κατηγορίες στο θέμα του χρόνου, που διατυπώνεται διαμετρικώς αντίθετα σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά απλό:ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ η ταχύτερη πορεία της μάχης αλλά ΕΑΝ για αντικειμενικούς παράγοντες δεν είναι αυτό εφικτό,τότε ο μαχητής πρέπει πάλι με πλήρη ένταση, να έχει τον χρόνο να χρησιμοποιήσει το τεχνικό κια δυναμικό του υπόστρωμα έως τέλους.Αυτό αντιτίθεται, όπως έχει επανειλλημένα καταγγελθεί,στους νέους κανονισμούς MMA όπου οι αθληταί διακόπτονται απο θέσεις μη εξαιρετικά δραστήριες και εκκινούν απο την αρχή καθαρά και μόνον για λόγους ΘΕΑΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ.


12Σημασία δεν έχει σε απόλυτη τιμή το εάν κάποιο στύλ ανταποκρίνεται ικανοποιητικά σε κάποιο είδος αγώνων,άρα υποτίθεται ότι έχει βάσεις για χρήση του σε συνθήκες ‘αυτοάμυνας δρόμου‘.Αυτό ισχύει και για τα ΜΜΑ όπου αντικειμενικά οι συνθήκες είναι οι πλησιέστερες προς μία πραγματική ’άοπλη σύγκρουση,σε ελεγχόμενο αθλητικό περιβάλλον. Με αυτό εννοώ τους άπειρους παράγοντες που λαμβάνουν μέρος και αφορούν δύο μεγάλες καταγεγραμμένες επίσημα κατηγορίες.Αυτήν όπου πρωταθλητές ΜΜΑ και άλλων στύλ επαφής λειτούργησαν θαυμάσια στον ‘δρόμο‘ και αυτήν όπου ανάλογοι αθλητές απέτυχαν εντελώς.Αντιθέτως άνθρωποι ειδικών δυνάμεων αστυνομίας και στρατού,με ανάλογη εκπαίδευση,επέδωσαν σε όλες τις περιπτώσεις πλήρως ικανοποιητικά.
Δεν θα αναλύσω εδώ το γιατί παρά θα αναφέρω μόνον το ότι η έννοια της εκπαιδεύσεως του μαχητή σε καταστάσεις αυτοάμυνας είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο απο την απλή.(έστω και άριστη )εκπαίδευση και περιλαμβάνει παραμέτρους ψυχολογίας,γενετικών προδιαγραφών,επικτήτ� �ν ικανοτήτων κοινωνικής,προσωπική� �,συμπτωματικής προελεύσεως κλπ.Η σωστή πρακτική εκπαίδευσις αυτοάμυνας,
υποχρεούται να τα λαμβάνει υπ‘όψιν όλα αυτά πολύ σοβαρά, τόσο για τον εκπαιδευόμενο όσο και για τον κάθε υποτιθέμενο αντίπαλό του.