Το αρχαιοελληνικό Παγκράτιον άθλημα., Ιστορικές αναφορές και ορολογία.

Το παγκράτιο είναι σύνθετη λέξη που προέρχεται από το Παν + Κράτος, που σημαίνει "ο τα πάντα κρατών", αυτός που δηλαδή έχει την απόλυτη δύναμη, εξουσία!
"Παγκρατής" είναι ο τα πάντα κρατών, σύμφωνα με τον σχολιαστή του Σοφοκλή. Ο σχολιαστής του Αισχύλου γράφει ότι ο Ζευς καλείται "παγκρατεύς", διότι επικρατεί, κυριεύει και βασιλεύει πάνω σε όλους. Ο Αριστοφάνης στις θερμοφοριάζουσες αποκαλεί την Αθηνά "παγκρατές κόρα" του Δία. Για τον Ηρακλή έλεγαν ότι "παγκρατές ήτορ έχων", δηλαδή ότι έχει πανίσχυρη καρδιά!
Αργότερα τους τίτλους "παγκρατής", "παντοκράτορας" χρησιμοποίησε και η Εκκλησία για να δηλώσει τη δύναμη του Θεού και του Χριστού.

Ο Αριστοτέλης, στη Ρητορική του αναφέρει: "ο θλίβειν και κατέχειν δυναμένος παλαιστικός, ο δε ως αι τηι πληγήι πυκτικός, ο δ' αμφότερος παγκρατιαστικός" ( παλαιστής είναι αυτός που μπορεί να αρπάζει και να περισφίγγει τον άλλον, πυγμάχος είναι αυτός που καταφέρει πληγές με κτυπήματα, ενώ αυτός που αγώνιζεται και με τους δύο τρόπους είναι παγκρατιαστής).
Ο Φιλόστρατος, καταδεικνύοντας το καλύτερο αγώνισμα στην Ολυμπία λέει χαρακτηριστικά: "εις αυτά ήκεις Ολυμπιά και των Ολυμπιαί το κάλλιστον τούτι γαρ δη ανδρών το Παγκράτιον"
.

Όλες οι ανατολικές πολεμικές τέχνες προέρχονται από το Παγκράτιο και αυτό το αποδέχονται και οι ίδιοι οι Κινέζοι, Ινδοί, Ιαπωνέζοι και οι Έλληνες, φυσικά, οι οποίοι προσπαθούν να αναβιώσουν το αρχαίο Ελληνικό Παγκράτιο.

Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι όλα τα αθλήματα γεννήθηκαν από κάποιο Θεό. Για το παγκράτιο, πίστευαν ότι το εφεύρε ο Θησέας, ο οποίος νίκησε τον Μινώταυρο με τέχνασμα παγκρατίου (Πλούταρχος).
Κατά τον Παυσανία το επινόησε ο ήρωας - ημίθεος Ηρακλής.

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ: ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Ή ΑΘΛΗΜΑ;

Βέβαια όλα τα ολυμπιακά αγωνίσματα της αρχαιότητας προκύπτουν από τις πολεμικές προετοιμασίες και έχουν άμεση σχέση με τον πόλεμο και τη μάχη. Η ικανότητα να καλύπτεις γρήγορα μια μικρή ή μεγάλη απόσταση τρέχοντας, να υπερπηδάς φυσικά εμπόδια, να ρίχνεις το ακόντιο μακρία και στοχεύοντας, να πυγμαχείς ή να παλεύεις, είναι όλα δραστηριότητες πολεμικής προετοιμασίας. Στην πορεία του, ο αθλητισμός απέκτησε ή διαμόρφωσε καλύτερα, τη δική του ταυτότητα, αποτινάσσοντας την πολεμική χροιά που είχε αρχικά. Έτσι από τη θέσπιση των Ολυμπιακών Αγώνων και μετά, ο λόγος που οι νέοι αθλούνται και αγωνίζονται δεν είναι μόνο για να είναι προετοιμασμένοι για τη μάχη, αλλά μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αγωγής τους, δημιουργώντας έτσι όχι μόνο τον ιδανικό πολεμιστή, αλλά και τον ιδανικό πολίτη!