Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΚΙΣΟ ΙΝΟΥΕ Οι ζώνες να φορούνται με ταπεινότητα, όχι με υπερηφάνεια»

Κύριε Ινούε, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να μου πείτε λίγα λόγια για την ιστορία σας στις πολεμικές τέχνες;

Μεγάλωσα, ανατράφηκα και εκπαιδεύτηκα δίπλα στον πατέρα μου, τον Γκάνσο Ινούε Σενσέι, ιδρυτή του Γιουσινκάι Κομπουτζούτσου (Yuishinkai Kobujutsu), στυλ που υπηρετώ και διδάσκω σε όλη μου τη ζωή. Η ιστορία μου δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ταξίδι ζωής με σκοπό την προστασία και τη διάδοση του αυθεντικού Ιαπωνικού πολιτισμού στις επόμενες γενεές, μέσω του προσωπικού παραδείγματος και της στάσης ζωής μου.  

Πώς και γιατί οδηγήθηκε ο πατέρας σας στη δημιουργία του Γιουσινκάι Κομπουτζούτσου;

Αρχικά, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να σας εξηγήσω τι σημαίνουν οι λέξεις που αποτελούν την ονομασία του στυλ. Πρόκειται για την ενοποίηση των λέξεων Γιουσινκάι και Ριουκίου Κομπουτζούτσου Σίνκο Κάι (Ryukyu Kobujutsu Hozon Shinko Kai). Το πρώτο σκέλος, δηλαδή το Γιουσινκάι, πρόκειται για μία σχολή άοπλων πολεμικών τεχνών η οποία στην ύλη της περιλαμβάνει και το Καράτε, ενώ το δεύτερο σκέλος αφορά τα παραδοσιακά όπλα της Οκινάουα. Τα δύο αυτά συστήματα είναι έτσι δομημένα ώστε να βοηθούν τους μαθητές να μπορούν να κατανοούν τις αρχές τους αλλά και να κατακτούν την τεχνική τους βήμα – βήμα. Το εκπαιδευτικό σύστημα για τα παραδοσιακά όπλα θεμελιώθηκε από τον πατέρα μου, τον Γκάνσο Ινούε, ακολουθώντας τις οδηγίες και τις  επιθυμίες του Δασκάλου του, Σίνκεν Τάιρα. Το όνειρο του Τάιρα Σενσέι ήταν η διάσωση, η παρουσίαση και η διάδοση της αυθεντικής παράδοσης των όπλων της Οκινάουα στον κόσμο και τις επόμενες γενεές. Για τον σκοπό αυτόν, ο Τάιρα Σενσέι πίστευε ότι ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα λεπτομερές εκπαιδευτικό σύστημα. Με βάση αυτήν την επιθυμία και τις οδηγίες του Τάιρα Σενσέι ήταν που ο πατέρας μου δημιούργησε αυτό το σύστημα μετά από άοκνες προσπάθειες πολλών ετών.


Ποια είναι η ιδιαιτερότητα του στυλ σας έναντι των υπολοίπων στυλ του Καράτε;

Η ύλη του Γιουσινκάι αποτελείται από κυρίως δύο μέρη. Το ένα μέρος είναι το Καράτε. Στην ύλη μας περιλαμβάνονται 80 διαφορετικά κάτα του Καράτε, με την πλήρη  επεξήγηση της σημασίας τους αλλά και τις μαχητικές εφαρμογές τους (μπουνκάι). Το άλλο μέρος είναι το Ταιζούτσου, το οποίο πρόκειται για παραδοσιακές μεθόδους οι οποίες επικεντρώνονται στις αρχές της κίνησης του σώματος και βηματισμούς, σε αποδράσεις από αρπαγές, κλειδώματα, πτώσεις, ρίψεις κλπ. Όλη αυτή η ύλη προέρχεται φυσικά από διδασκαλίες πολύ παλιών και μεγάλων δασκάλων.
kiso_inoue_3.jpg
Ο πατέρας σας μαθήτευσε κυρίως δίπλα στον Σέικο Φουτζίτα (Seiko Fujita), ο οποίος ήταν ο 14ος επικεφαλής της Κόγκα Ρίου του Νιντζούτσου. Στη συνέχεια, με προτροπή του Φουτζίτα, ο οποίος ήταν ο μέντοράς του, εξασκήθηκε κοντά σε άλλους φημισμένους δασκάλους στα όπλα αλλά και στα Αϊκίντο και Καράτε, ενώ με δική του επιθυμία ασκήθηκε επίσης στο Σούμο και την Πάλη. Γιατί, λοιπόν, δεν ακολούθησε τη γραμμή του Φουτζίτα αλλά χαρακτήρισε το στυλ του ως Καράτε;

Ο Φουτζίτα Σενσέι αγαπούσε τον πατέρα μου σαν να ήταν γιος του και του δίδαξε τη γνώση του, η οποία φυσικά συμπεριλαμβάνεται στην ύλη του Γιουσινκάι. Όσον αφορά τώρα τη γενεαλογική του γραμμή, αυτή ανήκε στην οικογένεια του Φουτζίτα Σενσέι και δεν μπορούσε ο πατέρας μου να παρεισφρήσει σε αυτήν ούτε να χρησιμοποιεί την ονομασία του στυλ του.

Στο άοπλο κομμάτι του στυλ σας η κινησιολογία είναι αυτή του Καράτε ή υπάρχουν μέσα του στοιχεία από Νινζούτσου, Αϊκίντο κ.α.;

Η κινησιολογία του στυλ μας είναι μία μίξη της κινησιολογίας κυρίως του Καράτε και της Κόγκα Ρίου αλλά περιέχει και στοιχεία από τα άλλα στυλ που έκανε ο πατέρας μου. Γενικά, βασίζεται πάνω στην κινησιολογία των παλαιών δασκάλων στους οποίους μαθήτευσε ο πατέρας μου. 

Από όσα γνωρίζω, στο στυλ σας υπάρχει μία πολύ μεγάλη ποικιλία όπλων αλλά και ένοπλων κάτα. Θα μπορούσατε να μου πείτε λίγα λόγια γι’ αυτά;

Τα παραδοσιακά όπλα της Οκινάουα είναι οκτώ: Μπο, Σάι, Τόνφα, Κάμα, Τέκκο, Νουντσάκου, Τίνμπε Ρότσιν και Σούριτζιν και για την εκπαίδευσή τους έχουμε 42 κάτα. Τα όπλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους κατά τη χρήση τους και η κινησιολογία τους αντιστοιχεί με αυτήν της άοπλης πολεμικής τέχνης. Το κάθε όπλο έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε όχι μόνον τη χρήση αλλά και την ιστορία του κάθε όπλου. Αυτός είναι ο αληθινός θησαυρός μας και αντικατοπτρίζει τα τεράστια επιτεύγματα των μεγάλων δασκάλων του παρελθόντος.

Τι προσφέρει η εξάσκηση στα όπλα στον σύγχρονο μαθητή;

Μέσω της εξάσκησης στα όπλα μαθαίνουμε εκτός από τον σωστό τρόπο της χρήσης τους και τις έννοιες που αυτά περιέχουν διανοητικά και τεχνικά, ενώ σταδιακά κατανοούμε το βάθος του περιεχομένου τους και σιγά-σιγά μαθαίνουμε να κατανοούμε βαθύτερα, να αγαπάμε και να σεβόμαστε τους πολιτισμούς από τους οποίους κατάγονται.

Γιατί στα περισσότερα στυλ του Καράτε σήμερα η εξάσκηση με τα όπλα έχει εξαφανιστεί;

Ιστορικά μιλώντας, οι αρχές του 20ου αιώνα ήταν μία φάση κατά την οποία ενώ το Καράτε προβαλλόταν ως αποκλειστική διέξοδος στον λαό της Οκινάουα, οι δάσκαλοι που το προωθούσαν δεν γνώριζαν και πολλά για τα παραδοσικά όπλα αλλά και οι κληρονόμοι των σπουδαίων γενεαλογιών των παραδοσιακών όπλων ήταν ήδη από εκείνη την εποχή ελάχιστοι. Έτσι, σιγά-σιγά τα παραδοσιακά όπλα βρέθηκαν στο περιθώριο και την αφάνεια.

Θα προτείνατε σε κάποιον μαθητή ενός στυλ Καράτε που δεν έχει όπλα να εξασκηθεί σε αυτά; Θα τον βελτιώσει αυτό στο στυλ το οποίο ήδη κάνει;

Το Ριουκίου Κομπουτζούτσου και το Καράτε ανεπτύχθησαν στην ίδια περιοχή, την Οκινάουα, και η αλληλεπίδραση μεταξύ τους υπήρξε τεράστια. Όταν, λοιπόν, μελετούμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε τις βαθύτερες έννοιες των κάτα του Καράτε, η κατανόηση των παραδοσιακών ένοπλων κάτα μπορεί να μας φανεί πάρα πολύ χρήσιμη, αφού φωτίζει τα σκοτεινά σημεία των άοπλων κινήσεων. Το ίδιο φυσικά ισχύει και αντιστρόφως. Όταν μελετούμε και προσπαθούμε να κατανοήσουμε βαθύτερα τα κάτα των όπλων, τότε μπορεί να μας φανεί πολύ χρήσιμο το φως που εκπορεύεται από τα άοπλα κάτα. Αυτά τα δύο στην πραγματικότητα είναι αχώριστα μεταξύ τους. Μελετώντας και τα δύο μπορείς όχι μόνο να κατανοήσεις βαθύτερα το καθένα τους αλλά και ότι οι πολεμικές τέχνες της Οκινάουα έχουν ένα τεράστιο εύρος και βάθος και είναι καθόλα ολοκληρωμένες. 

Θα μπορούσατε να μου μιλήσετε και σε πιο πρακτικό επίπεδο;

Η εξάσκηση με τα όπλα είναι πολύ χρήσιμη σε κάθε τομέα, γιατί μας υποχρεώνει να κατανοήσουμε την απόσταση εναντίον των αντιπάλων μας, θέμα πολύ σημαντικό και για την άοπλη μάχη σώμα με σώμα. Τα όπλα μάς αναγκάζουν επίσης να αναπτύσσουμε σε μεγαλύτερο βαθμό και άλλα στοιχεία και ικανότητες που είναι απαραίτητα στην εξάσκησή μας στο Καράτε, όπως τα Τάι Σαμπάκι / Γιόκο Σαμπάκι, την ικανότητα δηλαδή της κίνησης του σώματος ώστε αυτό να μη βρίσκεται στην ευθεία της επίθεσης του αντιπάλου. Γενικά, οι άοπλες τεχνικές θεωρείται ότι εξελίχθηκαν μέσα από την προσαρμογή των ένοπλων προγόνων τους, άρα η εκμάθησή τους μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στον ασκούμενο του Καράτε. Τέλος, κατά την εξάσκηση με τα όπλα δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι αυτά είναι απλώς μια προέκταση των χεριών μας. Παραδοσιακά, η προπόνηση με τα όπλα εθεωρείτο ότι καλλιεργούσε το «σωστό πνεύμα» του Κοκόρο (καρδιά, νους, πνεύμα). Με την εξάσκηση αυτή ο ασκούμενος καλλιεργούσε τις σωστές σκέψεις, τη σωστή συμπεριφορά και τη σωστή δράση ώστε να μπορεί να αποφεύγει τις συγκρούσεις, αφού η Ζενική αντίληψη «απλώς να το κάνεις» είναι η βάση ή η πηγή του Μπουτζούτσου (πολεμικός δρόμος).
kiso_inoue_4.jpg
Ποιος είναι ο στόχος των πολεμικών τεχνών σήμερα;

Πρώτον να μας διδάσκουν να συνεχίζουμε αδιάσπαστοι τον δρόμο της ζωής μας, δεύτερον να μας κάνουν να καταλάβουμε ότι όσο περισσότερο εξασκούμαστε τόσο περισσότερο θα πρέπει να αναπτύσσουμε το αδάμαστο πνεύμα και την καρδιά μας και τρίτον να προετοιμαζόμαστε έτσι ώστε να είμαστε χρήσιμα μέλη μιας φιλειρηνικής κοινωνίας.

Γιατί ένας σύγχρονος άνθρωπος να εξασκηθεί στις πολεμικές τέχνες;

Για να μάθει ένα μάθημα από το παρελθόν! Οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες περιλαμβάνουν τις χαρακτηριστικότερες πολιστικές αρετές των λαών, καθώς και τις νοητικές και τεχνικές κατακτήσεις των παλαιών δασκάλων οι οποίες επήλθαν μέσω της συνεπούς άσκησης και έρευνας πολλών εκατονταετηρίδων. Η βασική αρχή για τις παραδοσιακές πολεμικές τέχνες θα πρέπει να είναι ο σεβασμός «Ρέι». Με αυτόν καλλιεργούμε ένα «ήρεμο μυαλό» και σεβασμό στον εαυτό μας και τους πλησίον μας. Με την εξάσκηση αποκτούμε μια τεχνική η οποία μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας με επίγνωση, προσπαθώντας πάντα να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε θα πρέπει τουλάχιστον να διατηρούμε πάντα τον έλεγχο στις σκέψεις και τις πράξεις μας. Οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες προπονούν το σώμα για να εκπαιδεύσουν τον νου, κάνοντας τελικά αυτά τα δύο να είναι ένα. Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι η μαύρη ζώνη, «Σόνταν», στα Ιαπωνικά σημαίνει πρώτο βήμα και ότι οι ζώνες πρέπει να φορούνται με ταπεινότητα, όχι με υπερηφάνεια. Από τη στιγμή που είμαστε ανθρώπινα όντα, οι διδασκαλίες αυτές είναι χρήσιμες και απαραίτητες στην καθημερινή ζωή μας.

Παρατήρησα ότι δείξατε πολύ μεγάλο σεβασμό για τους προγόνους των άλλων στυλ που φιλοξενούνται στον χώρο όπου δώσατε το σεμινάριο, υποκλινόμενος στις φωτογραφίες τους και λέγοντας τα καλύτερα λόγια γι’ αυτούς αλλά και για τα στυλ τους. Αυτό έχει να κάνει απλώς με τον ευγενή χαρακτήρα σας, ή υπάρχει κάτι βαθύτερο σε αυτήν σας τη στάση;

Σήμερα, έχουμε τη δυνατότητα να σπουδάζουμε τις παραδοσιακές τέχνες επειδή οι παλαιοί δάσκαλοι αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτές και στη διάδοσή τους στις επόμενες γενεές. Δεν έχει σημασία το στυλ που έκανε ο καθένας τους αλλά οι αρχές και οι αξίες που περνούν μέσα από όλα τα στυλ, που ουσιαστικά είναι οι ίδιες παντού. Όταν λοιπόν αναλογίζομαι τις τεράστιες προσπάθεις και την προσφορά αυτών των ανθρώπων, μου έρχεται πολύ φυσικό να υποκλιθώ ταπεινά μπροστά τους.

Πόσο σας έχει βοηθήσει και πόσο σας περιορίζει και βαραίνει στους ώμους σας το ότι είστε ο γιος και διάδοχος του ιδρυτή του στυλ σας;

Αυτό είναι μία αποστολή ζωής για μένα, με την οποία με επιφόρτισε ο Θεός. Το πιο σημαντικό κομμάτι της αποστολής αυτής ως κληρονόμος του Γκάνσο Ινούε Σενσέι, αισθάνομαι ότι είναι να διατηρήσω όλα τα παραδοσιακά στοιχεία του στυλ σωστά και ανέπαφα, χωρίς καμία αλλαγή ή προσθήκη και να τα μεταβιβάσω στις επόμενες γενεές όπως ακριβώς μου δόθηκαν. Ο Ινούε Σενσέι πάντα έλεγε ότι «Το Ταϊτόκου –η γνώση μέσω του σώματος–  είναι ό,τι σημαντικότερο». Δεν πρέπει να στηριζόμαστε σε βιβλία ή σε DVD. Η καθημερινή του εξάσκηση ήταν ένα πάρα πολύ καλό παράδειγμα για το τι είναι σημαντικό στην εξάσκηση στις πολεμικές τέχνες και για το ότι όσο ζούμε και όσο γινόμαστε καλύτεροι, τόσο πρέπει να εξασκούμαστε. Παράλληλα, μέσω του ρόλου μου ως διαδόχου στη γενεαλογία, έχω την τύχη και τη χαρά να συναντώ ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να τους γνωρίζω καλύτερα και να συμβάλλω έτσι στην αλληλοκατανόηση των λαών και των πολιτισμών. Εκτός από τις υποχρεώσεις μου λοιπόν, έχω από τη θέση μου την ευκαιρία για ανεπανάληπτες και πολύτιμες εμπειρίες ζωής.
kiso_inoue_5.jpg
Πώς ήταν η εξάσκηση δίπλα στον πατέρα σας; Ακολούθησε τον κλασσικό σκληρό ιαπωνικό τρόπο για να σας διδάξει ή όχι;

Όντας ο πατέρας μου δάσκαλος των πολεμικών τεχνών, ανατράφηκα μέσα σε ένα περιβάλλον από μακιβάρες, σούρικεν, εργαλεία των Νίντζα, πολλούς διαφορετικούς τύπους όπλων κοκ. Ως παιδί πάντα είτε παρακολουθούσα είτε συμμετείχα στην εξάσκηση του πατέρα μου. Όταν προπονείτο χτυπώντας π.χ. τη μακιβάρα ή βυθίζοντας τα χέρια του σε άμμο ή ρινίσματα σιδήρου, προσπαθούσα κι εγώ να κάνω το ίδιο. Όταν εκπαιδευόταν στα όπλα προσπαθούσα κι εγώ να ασκηθώ με αυτά. Ήταν πολύ φυσικό για μένα να ακολουθώ την εκπαίδευση του Ινούε Σενσέι, δεν με πίεσε ποτέ γι’ αυτό. Με είχε πάντα μαζί του στην καθημερινή του εξάσκηση και αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό για μένα και την εξέλιξή μου. Προοδευτικά κατανοούσα όλο και βαθύτερα ποιο ήταν το νόημα όλης αυτής της εξάσκησης και τότε εξασκούμουν ακόμη πιο σκληρά.

Πιστεύετε ότι και σήμερα κάποιος θα πρέπει να μαθητεύει, όπως ο πατέρας σας, σε πολλά διαφορετικά στυλ για να ολοκληρωθεί ως πολεμικοτεχνίτης;

Δεν νομίζω ότι ένας μαθητής θα πρέπει να μαθητεύει σε πολλά στυλ. Το καθένα από αυτά έχει τη δική του κινησιολογία και αρχές και νομίζω ότι περισσότερα του ενός στυλ είναι δύσκολο να αφομοιωθούν από τον σημερινό άνθρωπο, ο οποίος έχει χίλιες δυο υποχρεώσεις. Ωστόσο, δεν αρνούμαι την εξάσκηση σε διαφορετικά συστήματα σαν μία ευκαιρία για νέες εμπειρίες, αρκεί φυσικά να συμφωνεί με αυτό και ο δάσκαλος του εκάστοτε μαθητή.

Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί μαθητές και εκπαιδευτές στο στυλ σας μαθητεύουν επίσης και στο Τάι Τσι Τσουάν. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος γι’ αυτό. Συμβαίνει απλώς λόγω της επιρροής του κ. Έντουαρντ Τζαρντίν, του επικεφαλής του στυλ μας στη Νότιο Αφρική, ο οποίος είναι επίσης και δάσκαλος Τάι Τσι. Έτσι, οι εκπαιδευτές μας που μαθήτευσαν κοντά του, όπως ο Έλληνας εκπρόσωπός μου, κ. Νίκος Τσουπάκης, είχαν φυσικά την ευκαιρία να μάθουν και Τάι Τσι, το οποίο είναι μία πολύ χρήσιμη και βαθιά τέχνη.

Αυτή ήταν η πρώτη σας φορά στην Ελλάδα. Πώς είδατε τους Έλληνες μαθητές του στυλ σας;

Έχουν πολύ ενδιαφέρον για τις πολεμικές τέχνες, είναι πολύ αγνοί, σοβαροί και ενθουσιώδεις. Ήταν μεγάλη χαρά για μένα που μπόρεσα και προπονήθηκα με την ελληνική μου οικογένεια. Αισθάνομαι πολύ βαριά την ευθύνη να τους μεταδώσω, μαζί με τον εκπαιδευτή τους κ. Νίκο Τσουπάκη, τις σωστές βάσεις για την ανάπτυξή τους στις πολεμικές τέχνες και ελπίζω να συνεχίσουν απερίσπαστοι τη μαθητεία τους για όσο πιο πολλά χρόνια γίνεται.

Κύριε Ινούε, σας ευχαριστώ πολύ για την ευγένειά σας να μου παραχωρήσετε αυτήν τη συνέντευξη.

Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρουσιάσω την τέχνη μας στο ελληνικό κοινό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου