1)Πόσα χρόνια ασχολείστε με τις πολεμικές τέχνες και σε ποιά συστήματα ήτανε η πορεία σας?
Ασχολούμαι σχεδόν δύο δεκαετίες με μαχητικά συστήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η πορεία μου ως ασκούμενος μέχρι τώρα ήταν με τους: Paul Vunak (Progressive Fighting Systems, είμαι εκπαιδευτής και αντιπρόσωπος της οργάνωσής του στην Ελλάδα), Larry Hartsell (JKD, Inosanto/Lacoste Kali, JKD Grappling), Dan Inosanto (JKD, Inosanto/LaCoste Kali, Maphilindo Silat), Marc Denny (Dog Brothers Martial Arts), Ryan Clark (Brazilian Jiu-Jitsu), Costas Raptis (JKD), Uli Weidle (Pekiti-Tirsia Kali), Lucas Castrounis (Wing Chun), Cass Magda (Pentjak Silat), Joel Klark (JKD), Eric Ruiz (Eric Paulson’s Combat Submission Wrestling), Marc Scott (Floro Fighting System και Pakali), Erin O’ Toole (PFS), Tom Cruse (PFS), Carl Atienza (Atienza Kali, είμαι επικεφαλής στο Atienza Kali Training Group στην Ελλάδα), Dianne Atienza (Atienza Kali) και Nick Sacoulas (JKD, Inosanto/LaCoste Kali και Sayoc Kali).
2)Τι ήτανε αυτό που βρήκατε στο Jeet Kune Do και στα φιλλιπινέζικα συστήματα και σας τράβηξε το ενδιαφέρον?
Τα περισσότερα μαχητικά συστήματα σε διδάσκουν ΤΙ να κάνεις (πριν γνωρίσω την Τέχνη του Jeet Kune Do είχα ασχοληθεί με Shotokan Karate, Δυτική Πυγμαχία, Greco-Roman Wrestling και Aikido), η μαχητική τέχνη του JKD δίνει έμφαση στο ΓΙΑΤΙ, ΠΟΥ, ΠΩΣ, ΠΟΤΕ καθώς στο ΤΙ. Η μεθοδολογία που ακολουθείται δημιουργεί σκεπτόμενους δημιουργικούς μαχητές με έξοχη τεχνική κατάρτιση σε όλα τα μαχητικά πεδία (Kicking, Boxing, Trapping, Clinch, Standing Grappling, Ground Grappling, Ground Fighting), η μη ύπαρξη στείρου μιμητισμού, η προπονησιολογία cross-training, full contact sparring, attribute development, η ανάλυση και ο πειραματισμός, η πρόοδος και η εξέλιξη, ότι η τέχνη του JKD είναι μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης και αναζήτησης και όχι ένα έτοιμο προιόν, ήταν στοιχεία τα οποία μου τράβηξαν το ενδιαφέρον.
Τα φιλλιπινέζικα μαχητικά συστήματα (FMA) μου τράβηξαν το ενδιαφέρον γιατί έχουν μία αξιοζήλευτη πληρότητα σε όλα τα μαχητικά άοπλα και ένοπλα πεδία και αποστάσεις, ανάπτυξη αθλητικών δεξιοτήτων μέσω έξυπνων ασκήσεων, ρεαλιστικές γνώσεις και θεωρίες που δύσκολα συνταντάς σε άλλα συστήματα, ανάπτυξη αποδοτικών body mechanics και μαχητικής τεχνοτροπίας εξαιρετικά υψηλού επιπέδου.
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι πολλοί θεωρούν ότι το JKD έχει νοθευτεί με FMA, κάτι τέτοιο δεν αντικατροπτίζει την πραγματικότητα! Ένας ασκούμενος στο JKD συμπληρωματικά ασχολείται με FMA για την αποδοτική προπονησιολογία και για την σωστή ανάπυξη των αθλητικών δεξιοτήτων (Attributes). Σε διάφορες ιστορικές περιόδους οι ασκούμενοι στο JKD αναζητούσαν αποδοτικές προπονητικές μεθόδους για την ενίσχυση της εξάσκησης τους και όχι υποκατάσταση του JKD (Μεθόδους από Western Boxing, Savate, Silat, Wing Chun, BJJ, Muay Thai, Kali). Πρέπει να αναφερθεί ότι στην Ακαδημία του Guro Dan Inosanto, ξεχωριστά διδάσκεται η ύλη του Jun Fan Jeet Kune Do και ξεχωριστά διδάσκεται η ύλη του Inosanto/LaCoste Kali…
3)Υπάρχει μια μεγάλη σύγχηση όσον αφορά το Kali και γενικότερα τις φιλλιπινέζικες τέχνες στην Ελλάδα. Μπορείτε να μας πείτε επιγραμματικά τι ακριβώς περιλαμβάνουν στην ύλη τους αυτά τα συστήματα?
Κάθε FMA σύστημα ακολουθεί την δική του δομή και ιεράρχηση, επιγραμματικά μπορώ να περιγράψω τι περιλαμβάνει το Inosanto/LaCoste Kali όπου είναι μία πληρέστατη τέχνη σε κάθε τομέα: 1)Εκπαίδευση σε μονό όπλο μεσαίου μεγέθους (πχ. ραβδί), εδώ ο ασκούμενος εξοικιώνεται κινησιολογικά, αποκτά ροή και σωστά body mechanics. 2)Εκπαίδευση σε δύο όμοια όπλα μεσαίου μεγέθους (πχ. δύο ραβδιά), εδώ ο ασκούμενος γίνεται αμφίχειρας και μαθαίνει να συνεχίζει την ροή με ακολουθίες χτυπημάτων και με τα δύο χέρια, καθώς και η δεξιότητα του χρονισμού αυξάνεται. 3)Εκπαίδευση με δύο ανόμοια όπλα διαφορετικής τεχνοτροπίας (πχ. μαχαίρι και ραβδί), εδώ ο εγκέφαλος καλείται ταυτόχρονα να κινεί εντελώς διαφορετικά το ένα χέρι με μικρές κοφτές κινήσεις και διαφορετικά το άλλο χέρι με μεγαλύτερες αρμονικές κινήσεις, έτσι αυξάνεται η ικανότητα του ασκούμενου για πολλαπλές εγκεφαλικές ενέργειες. 4)Εκπαίδευση με δύο όπλα μικρού μεγέθους (πχ. δύο μαχαίρια), εδώ ο ασκούμενος μαθαίνει να χρησιμοποιεί και τα δύο του χέρια σε συγχρονισμό, με διαφορετικές κινήσεις στο δεξί και διαφορετικές στο αριστερό. 5)Εκπαίδευση σε μονό όπλο μικρού μεγέθους (πχ. ένα μαχαίρι), εδώ ο ασκούμενος μαθαίνει να μπορεί να εκτελεί τις ίδιες τεχνικές είτε με αριστερό, είτε με δεξί, με την ίδια ευκολία. 6)Εκπαίδευση σε Palm Stick (Μικρό ραβδί που χωράει στο μέγεθος της παλάμης), εκμάθηση σωστής στόχευσης και εύρεσης στόχων με ακρίβεια. 7)Άοπλη εκπαίδευση σε πυγμαχία, λακτίσματα, χρησιμοποίηση αγκώνων και γονάτων, νευρικές καταστροφές, trapping σε όλο το σώμα, πάλη, κλειδώματα, χτυπήματα με τους πήχεις, με το κεφάλι κτλ. 8)Εκπαίδευση σε μονό όπλο μεγάλου μεγέθους (πχ. κοντάρι) και εκπαίδευση χρησιμοποίησης μονού όπλου μεσαίου μεγέθους με δύο χέρια (πχ. βαρύ ραβδί) 9) Εκπαίδευση σε εύκαμπτα όπλα (πχ. μία δερμάτινη ζώνη) 10) Ρίψη όπλων σε κοντινή απόσταση Short Range Projectiles (πχ. ρίψη μαχαιριών ή πετρών) 11) Ρίψη όπλων σε μακρινή απόσταση Long Range Projectiles (πχ. βέλη).
Επιφανειακά κάποιος πιστεύει ότι ένας ασκούμενος στα FMA απλώς μαθαίνει impact και edged όπλα για την χρήση τους, στην πραγματικότητα αυτά τα όπλα αποτελούν ισχυρά προπονητικά εργαλεία για την κατανόηση ποιά τεχνοτροπία αρμόζει να χρησιμοποιηθεί ανάλογα με την απόσταση και το είδος των όπλων που εμπλέκονται σε κάθε περίσταση, ενισχύουν δραστικά όλες τις δεξιότητες του ασκούμενου και γίνεται εξίσου ικανός σε άοπλη μάχη καθώς και σε ένοπλη μάχη με οποιοδήποτε αντικείμενο βρει στον περιβάλλοντα χώρο.
Παρεξηγημένα πολλοί θεωρούν και ταυτίζουν τις διάφορες σύνθετες ένοπλες ασκήσεις ως αυτούσιες μάχιμες τεχνικές, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική, οι ασκήσεις είναι απλώς ασκήσεις και εκτελούνται συγκαταβατικά ανάμεσα σε δύο ασκούμενους... Στόχος δεν είναι να γίνει κάποιος “Drill Master”, αλλά να αποκτήσει σωστές αρχές και αντιδράσεις στην τεχνοτροπία του. Πολλοί έχουν ξεχάσει ότι εκπαιδεύονται με εκπαιδευτικά ραβδιά από ξύλο Rattan, τα πραγματικά ραβδιά από ξύλο Kamakong ή Bahi με δύο κινήσεις συνθλίβουν τα οστά του καρπού και του κρανίου...
Εκτός από τα καθαρόαιμα FMA συστήματα, πολλές άλλες μαχητικές τέχνες, κυρίως στην Ευρώπη Wing Tsun συστήματα, υιοθέτησαν την διδασκαλία μόνο του ραβδιού, με κύριες επιρροές από τον Rene Latosa και από τον Nino Bernando. Με αποτέλεσμα το ευρύ κοινό να θεωρεί ότι FMA είναι μόνο το ραβδί...
4)Παρακολουθώντας κάποιος το διεθνή τύπο αλλά και το ίντερνετ βλέπει πραγματικά δεκάδες ίσως και εκατοντάδες συστήματα φιλλιπινέζικων πολεμικών τεχνών. Πιστεύετε ότι υπάρχουν έντονες διαφορές μεταξύ τόσων πολλών συστημάτων?
Σε γενικές γραμμές σε αρκετά FMA συστήματα οι βασικές δομές τους έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους, έτσι ένας ασκούμενος σε ένα FMA σύστημα μπορεί πιό εύκολα να ακολουθήσει και να προσαρμοστεί σε κάποιο άλλο FMA σύστημα. Εξετάζοντας για παράδειγμα την ύλη των 3 πιό διαδεδομένων FMA συστημάτων (Modern Arnis, Doce Pares και Pekiti-Tirsia), η ύλη, η τεχνοτροπία, η στρατηγική και το ρεπερτόριο των ασκήσεων είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά πολύ εύκολα μπορείς να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις προπονήσεως του κάθε συστήματος, εάν έχεις κάποια προηγούμενη εμπειρία σε κάποιο FMA.
Πραγματικά ο αριθμός των FMA συστημάτων είναι μεγάλος και πολύ γενικά διαχωρίζονται σε 4 κατηγορίες με σημαντικές διαφορές μεταξύ τους: Βόρεια Φιλιππινέζικα συστήματα, Κεντρικά, Νότια καθώς και Μοντέρνα Φιλιππινέζικα συστήματα που δημιουργήθηκαν εκτός Φιλλιπίνων στην Αμερική από Φιλλιπινέζους μετανάστες.
5)Μπορείτε να μας πείτε κάποια πράγματα για την γενεαλογία των φιλλιπινέζικων πολεμικών τεχνών?
Στο web-site της Ακαδημίας www.jkd.gr υπάρχει πλήρες γενεαλογικό δένδρο της τέχνης Inosanto/LaCoste Kali και των εκπαιδευτών οι οποίοι επηρέασαν αυτήν την τέχνη. Τα περισσότερα FMA στο παρελθόν ήταν οικογενειακά συστήματα και διδάσκονταν σε κλειστό κύκλο ασκουμένων και η γνώση περνούσε από γενιά σε γενιά.
Σε μερικές περιπτώσεις ένας εκπαιδευτής δεν έχριζε τον μαθητή του ως εκπαιδευτή (Guro), αλλά ο ίδιος ο μαθητής όταν γνώριζε ότι ήταν έτοιμος αυτοχριζόταν εκπαιδευτής, ο λόγος ήταν ότι όταν θα μάθαιναν οι άλλοι εκπαιδευτές ότι κάποιος επικαλούνταν ότι είναι εκπαιδευτής, την επόμενη ημέρα θα τον προκαλούσαν σε αναμέτρηση, πολλές φορές σε θανατηφόρα μάχη! Έτσι ένας εκπαιδευτής απέφευγε να αναλάβει την ευθύνη να θέσει σε κίνδυνο έναν μαθητή του χρίζοντάς τον εκπαιδευτή! Τέτοιου είδους μάχες απαγορεύτηκαν το 1982!
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εκπαιδευτές έδιναν το όνομά τους ή το όνομα του εκπαιδευτή τους στην τέχνη που εξασκούσαν, για αυτό τον λόγο υπάρχουν εκατοντάδες τέχνες, όπου η κάθε μία δίνει έμφαση στην τεχνοτροπία που επέλεξε ο δημιουργός τους.
Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες FMA δεν ακολουθούσαν τυφλά μία εκπαιδευτική ύλη, αλλά συνεχώς βελτιώναν και προοδεύαν την τέχνη τους, ακόμα και σήμερα τέχνες όπως το Pekiti-Tirsia Kali έχει υποστεί αρκετές αλλαγές στην ύλη του σε σχέση με το παρελθόν. H εξέλιξη είναι μία από τις αρχές των FMA!
Όσον αφορά την συσχέτιση των FMA με Ισπανική οπλομαχία (Esgrima), αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός, με όσους Φιλλιπινέζους εκπαιδευτές έχω επικοινωνήσει το επιβεβαιώνουν! Θα ήταν πραγματικά παράξενο εάν συνέβαινε το αντίθετο και δεν επηρεαζόταν από τους κατακτητές τους, κάθε λαός που πέρασε από αυτήν την γεωγραφική περιοχή άφησε το στίγμα του στις FMA! Όπως και οι FMA άφησαν το στίγμα τους σε άλλες τέχνες (Western Boxing, Tae Kwon Do)…
Όμως προυπήρχαν FMA στην Majapahit αυτοκρατορία σε αρκετά ανεπτυγμένο βαθμό και όχι με την ορολογία και την δομή που γνωρίζουμε σήμερα, όπου οι περισσότερες ορολογίες αναπτύχθηκαν μετέπειτα στην Αμερική. Σημαντικές περιόδοι ανάπτυξης αυτών των τεχνών ήταν ο 12ος, ο 14ος και ο 16ος αιώνας.
Προσωπικά δεν βλέπω κάτι αρνητικό στην αποδοχή μαχητικής τεχνοτροπίας από άλλα συστήματα, εάν αυτό μπορεί να βελτιώσει μία τέχνη! Στο JKD χρησιμοποιούμε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ύλης της Δυτικής Πυγμαχίας! Τι σημαίνει αυτό? Ότι η το JKD δεν είναι καλή τέχνη γιατί η Δυτική Πυγμαχία προυπήρχε? Ότι η Δυτική Πυγμαχία μπορεί να αντικαταστήσει το JKD? Και οι δύο τέχνες είναι εξίσου σημαντικές!
6)Τι έχετε να πείτε για την κατάσταση των φιλλιπινέζικων συστημάτων στην Ελλάδα αλλά και για το Jeet Kune Do?
Σε σύγκριση με άλλα Ευρωπαικά κράτη η διάδοση και η ανάπτυξη των FMA και του JKD στην Ελλάδα βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, ανασταλτικοί παράγοντες σε αυτό το γεγονός ήταν ότι μέχρι τώρα κάποιος έπρεπε να εκπαιδευτεί στο εξωτερικό σε αυτά τα συστήματα, μία εξαιρετικά πολυέξοδη διαδικασία, καθώς και η διαβάθμιση των εκπαιδευτών JKD, σύμφωνα με τα αυστηρά πρότυπα που έχει θέσει ο Guro Dan Inosanto, είναι αρκετά χρονοβόρα διαδικασία σε σύγκριση με άλλα μαχητικά συστήματα.
Επίσης η κακή εικόνα που έχει δημιουργηθεί από κάποιους κακόβουλους στον Ελλαδικό χώρο για αυτά τα συστήματα, αποθαρύννει τους ανθρώπους να ασχοληθούν με αυτές τις Τέχνες, δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ασκούμενοι αυτήν την στιγμή προέρχονται από άλλα μαχητικά συστήματα, οι οποίοι συγκριτικά αναγνώρισαν την αξία των FMA και του JKD στην πράξη. Άλλος ανασταλτικός παράγοντας ήταν η μη ύπαρξη αγωνιστικού τομέα, κάτι που θέλουν και αναζητούν αρκετοί ασκούμενοι.
7)Ποιά είναι η γνώμη σας για τη διδασκαλία του μαχαιριού? Ποιά είναι τα ωφέλη της?
Το μαχαίρι είναι ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο, αυξάνει κατακόρυφα την απόδοση ενός ασκούμενου σε αντιδράσεις, συγκέντρωση, ταχύτητα, ακρίβεια, ευστροφία, ευαισθησία, εργονομία, εκτίμηση απόστασης, χρονισμού και body mechanics.
Η υποτιθέμενη αυτοάμυνα ενάντια στο μαχαίρι αποτελεί μία ουτοπία, στο σύνολό τους οι επιθέσεις με μαχαίρι γίνονται ύπουλα, ξαφνικά, απροετοίμαστα και συνήθως ο αμυνόμενος δεν βλέπει ότι δέχεται επίθεση με λεπίδα. Οι σωστοί ασκούμενοι στα FMA, αναπτύσσουν σεβασμό για την ικανότητα αυτού του όπλου χωρίς αυταπάτες, έχουν πλήρη επίγνωση των πληγμάτων και συνεπειών χρήσης της λεπίδας, είναι συνειδητοποιημένοι ότι δεν μπορεί να υπάρξουν νικητές και ηττημένοι, μόνο άνθρωποι στον τάφο ή στο νοσοκομείο ή στην φυλακή...
Ένα σωστό σύστημα FMA διδάσκει πρώτιστα στον ασκούμενο πως μπορεί να αποκλιμακώσει μία κατάσταση για να μην επέλθει σε μία βίαια κατάσταση, πως να “διαβάζει” έναν αντίπαλο εάν είναι οπλισμένος ή εάν έχει την πρόθεση να “τραβήξει” κάποιο όπλο, να χρησιμοποιεί την φυγή ως πρώτη επιλογή, ο ασκούμενος κατανοεί ότι η άοπλη αντιμετώπιση είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνη και αποτελεί έσχατη λύση και ο αφοπλισμός είναι σχεδόν αδύνατος.
Εάν η ένοπλη συμπλοκή βρίσκεται σε εξέλιξη πως μπορεί να χρησιμοποιήσει εξισωτικά αντικείμενα (equalizers) ή ρίψη αντικειμένων (projectiles) για να αντιμετωπίσει την λεπίδα και αν ο ίδιος ή κάποιος άλλος τραυματιστεί πως μπορεί να προσφέρει κάποιες πρώτες βοήθειες για την διάσωση της ζωής! Ένας μαχητής FMA χρησιμοποιεί πολλαπλές λεπίδες καθώς και projectiles λεπίδες, γνωρίζει πολύ καλά τις φυσικές αντιδράσεις του αντιπάλου, παγιδεύει τον αντίπαλο με έξυπνες ψευδεπιθέσεις και ακολουθεί στρατηγική “σκακιού” σε όλες τις κινήσεις του, προσωπικά δεν θα ήθελα να αντιμετωπίσω ποτέ έναν τέτοιο αντίπαλο...
8)Πόσο βάρος δίνετε στο Sparring στη σχολή σας? Ποιά νομίζετε οτι είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσει ένας μαθητής?
Το sparring είναι η επιτομή του JKD και δίνουμε τεράστιο βάρος σε αυτό τον τομέα στην Ακαδημία, αποτελεί το “εργαστήριο” κάθε ασκούμενου να εφαρμόσει τεχνικές που έχει μάθει, να αναπτύξει στρατηγική, να εντοπίσει τα μειονεκτήματά του, να δει το επίπεδο των δεξιοτήτων του, να μάθει από τα λάθη του, να αποκτήσει εμπειρία αντιμετώπισης διαφορετικών αντιπάλων (διαφορετικό σωματότυπο, ψηλούς ή κοντούς, γρήγορους ή αργούς, μικρού ή μεγάλου βάρους, μαχητές με ή χωρίς ρυθμό κτλ.) ακόμα και δημιουργία εικονικών σεναρίων (πχ. ένας μάχεται ως πυγμάχος και ο άλλος ως παλαιστής, ή και οι δύο θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν μόνο το αριστερό τους χέρι, μαζικές επιθέσεις, κτλ.). Μέσω του sparring αναγνωρίζεις πόσο σημαντική είναι η διατήρηση της οικονομίας της ενέργειας, τι δουλεύει για κάθε ασκούμενο και τι όχι, καθώς και αποκτάς εξοικείωση και άνεση με την ψυχολογική κατάσταση που θα βρεθείς σε κάθε μαχητικό πεδίο.
Προσωπικά πιστεύω ότι για να ξεκινήσει ένας μαθητής στο JKD απαιτείται ένα επίπεδο πνευματικής ωριμότητας, υπευθυνότητας και αυξημένης αντίληψης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το JKD δεν είναι έτοιμο προιόν προς κατανάλωση με απλή μίμηση, στόχος είναι ο σκεπτόμενος ασκούμενος με ικανότητες σύνθετης ανάλυσης και κρίσης. Στην Ακαδημία δεχόμαστε ως μέλη άτομα 18 ετών και άνω.
9)Το Jeet Kune Do είναι ένα παρεξηγημένο σύστημα στην Ελλάδα. Μπορείτε να δώσετε λίγα στοιχεία για την τέχνη? Τι περιλαμβάνει στην ύλη της?
Ένας ασκούμενος σε ένα οποιοδήποτε μαχητικό σύστημα, εξασκείται στην αντιμετώπιση αντιπάλων ίδιας τεχνοτροπίας και στην προσπάθεια επιβολής μίας συγκεκριμένης στρατηγικής όπου το σύστημά του υπερτερεί και δίνει βάρος. Όταν αυτός ο ασκούμενος βρεθεί αντιμέτωπος με άλλο μαχητικό σύστημα διαφορετικής τεχνοτροπίας, τότε και οι δύο αντίπαλοι έχουν ένα βασικό δομικό πρόβλημα, είναι ανίκανοι να προσαρμοστούν! Προσπαθούν και οι δύο να εφαρμόσουν την στρατηγική που γνωρίζουν και εάν βρεθούν σε μαχητικό πεδίο που δεν έχουν εμπειρία τότε βρίσκονται σε έναν άγνωστο κόσμο για αυτούς και δεν γνωρίζουν πως θα ξεφύγουν από αυτό το πεδίο. Για παράδειγμα ένας πυγμάχος αντιμέτωπος με έναν παλαιστή, χωρίς αμφιβολία και οι δύο στο πεδίο τους είναι εξαίρετοι μαχητές, όμως και οι δύο προσπαθούν να παραμείνουν στο δικό τους πεδίο, όταν ο ένας εισέλθει στο πεδίο του άλλου, δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα και αυτός που θα μειονεκτεί δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό το πεδίο εύκολα.
Αυτή η παρατήρηση αποτέλεσε το πρώτο έναυσμα για τον Sijo Bruce Lee για την δημιουργία του JKD, ο μαχητής πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίζει οποιοδήποτε μαχητικό σύστημα με το οποίο θα βρεθεί αντιμέτωπος καθώς και θα πρέπει να έχει άνεση στο να μπαίνει και να βγαίνει από όλα τα μαχητικά πεδία.
Ανάμεσα σε δύο αντιπάλους με ίδια τεχνική κατάρτιση και προπονητικό χρόνο, συνήθως υπερτερεί αυτός που έχει καλύτερες δεξιότητες. Αυτή η παρατήρηση αποτέλεσε το δεύτερο έναυσμα για τον Sijo Bruce Lee για την δημιουργία του JKD, ο μαχητής πρέπει να εκπαιδεύεται και ως αθλητής, πρέπει να αντιμετωπίζεται εκπαιδευτικά σε προσωπικό επίπεδο, κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό σωματότυπο και διαφορετικά επίπεδα δεξιοτήτων, έτσι χρειάζεται προπονησιολογία ραμμένη στα μέτρα του.
Ο Sijo Bruce Lee με την βοήθεια του Guro Dan Inosanto (ως καταλύτη) ερεύνησε και σύνθεσε την βασική δομή του JKD που ονομάζεται Jun Fan. Αποτελεί το θεμέλιο λίθο ενός JKD μαχητή με ασκήσεις, θεωρίες και τεχνικές για όλα τα μαχητικά πεδία, από στοιχεία από 25 μαχητικά συστήματα. Δεν επέλεξε τις καλύτερες τεχνικές, όπως πολλοί θεωρούν, αλλά κριτήριο επιλογής αυτών των στοιχείων ήταν η ροή από τεχνική σε τεχνική, και από δομή σε δομή, η εργονομία, η αποδοτικότητα και η απλότητα.
Η ύλη του Jun Fan είναι σταθερή και συγκεκριμένη, ένα μεγάλο μέρος της ύλης υπάρχει στο web-site www.jkd.gr και οι ασκούμενοι ακολουθούν αυτήν την ύλη στο πρώτο στάδιο εκπαίδευσης. Πολύ γενικά ακολουθούνται 4 στάδια εκπαίδευσης, στο πρώτο ο ασκούμενος μαθαίνει Jun Fan (τεχνικές και ασκήσεις), στο δεύτερο Attribute Development, στο τρίτο Sparring και στρατηγική και στο τέταρτο ενισχύεται η κλίση του ασκούμενου.
Πιό συγκεκριμένα στην ύλη του Jun Fan περιλαμβάνονται για παράδειγμα: Λακτίσματα (από Βόρεια συστήματα Kung Fu, Savate, Muay Thai και Sikaran), Πυγμαχία (από Western Boxing), Trapping (από Wing Chun και Praying Mantis), Joint Locking (από small circle jiu-jitsu και Chin-Na), Πάλη (από Western Wrestling και Judo), σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποίησε μόνο θεωρίες ή τεχνικές από κάποια συστήματα (5 ways of attack από Western Fencing, χτυπήματα με το κεφάλι από Bando, broken rhythm από Drunken Monkey κτλ.). Η σύνθεση αυτών των στοιχείων έγινε με αρκετές αλλαγές από τα συστήματα που προέρχονται και έχουν μικρή ομοιότητα με τις πρωταρχικές τεχνικές.
To Jun Fan είναι η τεχνική βάση και το JKD είναι η φιλοσοφία και η στρατηγική χρησιμοποίησης αυτών των μεθόδων, ώστε κάποιος να είναι ανταγωνιστικός σε όλα τα μαχητικά πεδία και να μην περιορίζεται σε ένα από αυτά. Τα σημείο κλειδιά στην προπονησιολογία (παρόμοια με τις θεωρίες των FMA), είναι το ΓΙΑΤΙ, ΠΟΥ, ΠΩΣ, ΠΟΤΕ, σε πιό πεδίο, ποιά τεχνική, σε πιό χρόνο, σε πιό στόχο και γιατί η επιλογή αυτής της τεχνικής. Η προσέγγιση του θέματος πρέπει να γίνεται με ανάλυση, πειραματισμό, πρόοδο, ακόμα και απόρριψη κάποιων στοιχείων τα οποία δεν είναι λειτουργικά για τον ασκούμενο.
Η διαδικασία πρέπει να είναι αφαιρετική και ο ασκούμενος να έχει στην πορεία λίγα και απλά “εργαλεία” τα οποία είναι λειτουργικά για αυτόν, όμως πρώτα πρέπει να εκτεθεί σε ένα τεράστιο εύρος γνώσης για να να είναι συνειδητοποιημένος τι τεχνοτροπίες υπάρχουν σε άλλα μαχητικά συστήματα, για να μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με αυτά.
Έτσι ένας ασκούμενος στο JKD δεν έχει παρωπίδες και προπονείται παράλληλα και σε άλλα μαχητικά συστήματα για να ενισχύσει την προπόνησή του και τις γνώσεις του. Η ανάπτυξη είναι ατέρμονη, δίχως ζώνες και αξιώματα, ασκούμενοι για μια ζωή...
10)Από όσο γνωρίζω έχετε ασχοληθεί και με Grappling. Ποιά τεχνοτροπία σας εκφράζει περισσότερο? Ποιά είναι η γνώμη σας για τα λεγόμενα "κλουβιά"?
Οι τεχνοτροπίες που με εκφράζουν προσωπικά περισσότερο είναι του Larry Hartsell και του Eric Paulson. Ο Larry Hartsell είναι ένας από τους 3 καλύτερους εκπαιδευτές Grappling στον κόσμο, κατά την άποψή μου (Larry Hartsell, Gene Le Bell, Gokor Chivichyan), καθώς και ήταν ο υπεύθυνος για την εξέλιξη της πάλης στο JKD μετά τον θάνατο του Sijo Bruce Lee. Επίσης η τεχνοτροπία πρόσμιξης Shoot Wrestling και BJJ του Eric Paulson είναι εξαιρετική.
Προσωπικά θαυμάζω όλα τα παλαιστικά συστήματα για την αντικειμενικότητά τους και για την αξιοκρατία τους, δοκιμάζουν έμπρακτα καθημερινά την τεχνοτροπία τους και δημιουργούν αποδοτικούς και ισχυρούς αθλητές.
‘Οσον αφορά τα “κλουβιά”, αποτέλεσαν το έναυσμα μίας νέας εποχής μαχητών με διαφορετική στρατηγική, προπονησιολογία από διαμετρικά αντίθετα συστήματα και επιτακτικής ανάγκης δημιουργίας ενός υβριδίου striker-grappler μαχητή. Αυτό είχε θετικό αντίκτυπο σε πολλά μαχητικά συστήματα για αναθεώρηση, εξέλιξη και προσαρμογή στις απαιτήσεις τέτοιων αγώνων.
11)Γνωρίζω οτι έχετε μελετήσει πολλές π.τ. απο άλλες χώρες ιδιαίτερα άγνωστες στο ευρύ κοινό. Για ποιό λόγο πιστεύετε οτι δεν έχουνε βρει την αναγνώριση που θα έπρεπε?
Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η άγνοια, η έλλειψη πληροφόρησης και ενημέρωσης γύρω από την ιστορία, δομή και ύλη των διάφορων μαχητικών συστημάτων που υπάρχουν διασκορπισμένες σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη της γης. Αρκετοί ασκούμενοι ξεκινάνε πολύ απλά μία μαχητική τέχνη είτε ακολουθώντας τι επιτάσσει η “μόδα”, ή είτε γιατί μία σχολή είναι κοντά στον τόπο διαμονής τους ή είτε κάποιος γνωστός ή φίλος τους είναι μαθητής σε μία σχολή. Είναι πραγματικά πολύ λίγοι οι ασκούμενοι οι οποίοι έχουν ερευνήσει και έχουν κατασταλάξει αρχικά με πιό μαχητικό σύστημα θα ασχοληθούν και ΓΙΑΤΙ θα ασχοληθούν. Οι περισσότεροι ξεκινάνε κάποιο μαχητικό σύστημα γιατί νιώθουν ανασφάλεια, υποθέτουν ότι θα αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, σεβασμό από τους γύρω τους, υπεράνθρωπες ικανότητες, διπλώματα, ζώνες, αναγνώριση, dan, doun και όλα αυτά τα θέλουν ταχύρρυθμα σε περιτύλγμα fast food… Οι Τέχνες θέλουν μεράκι, αφοσίωση, υπομονή, επιμονή, ανιδιοτέλεια και ιδρώτα, πολύ ιδρώτα… Ο Guro Dan Inosanto έχει πει για να γίνει κάποιος ολοκληρωμένος σε μία μαχητική τέχνη πρέπει: 1) να μελετήσει την ιστορία, 2) να κατανοήσει την φιλοσοφία, 3) να εκτιμήσει την κουλτούρα και 4) να εξασκήσει την Τέχνη! Δυστυχώς πολλοί βλέπουν τα μαχητικά συστήματα ως εφήμερη ενασχόληση...
12)Ποιά είναι η γνώμη σας για τον αθλητισμό στις πολεμικές τέχνες?
Σε σχέση με άλλες δραστηριότητες οι Μαχητικές Τέχνες (Μία παρένθεση η έκφραση ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ τέχνες δεν μου αρέσει), προσφέρουν μία μοναδική τριπλή ιδιότητα στον ασκούμενο: Μαχητής, Καλλιτέχνης και Αθλητής. Μία τριπλή φύση που πρέπει να ισορροπεί σε αρμονία. Τέχνες οι οποίες παραμελούν το αθλητικό κομμάτι και την φυσική κατάσταση του ασκούμενου, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο τεχνικό κομμάτι, άμεσα σε sparring διαπιστώνεται το τεράστιο μειονέκτημα! Κάθε ασκούμενος σε οποιαδήποτε τέχνη πρέπει να ενισχύει την κατάστασή του με ελεύθερα βάρη, τρέξιμο, plyometrics, στίβο, κτλ. Χωρίς καλή φυσική κατάσταση ΠΟΤΕ δεν πρόκεται οι δεξιότητες να αυξηθούν, προκαλώντας στασιμότητα στην πρόοδο ενός ασκούμενου.
13)Τι ακριβώς διδάσκετε στην Ακαδημία Μαχητικής Τεχνολογίας Jeet Kune Do?
H Ακαδημία αποτελείται από 3 εκπαιδευτές και λειτουργούν τα εξής τμήματα: Jun Fan Jeet Kune Do, Inosanto/Lacoste Kali (Ένοπλο και άοπλο), Πάλης (Όρθια και εδάφους), PFS (Paul Vunak’s RAT System) και Atienza Kali Training Group. Επίσης διοργανώνουμε κατά περιόδους σεμινάρια στην Ακαδημία με αξιόλογους εκπαιδευτές από την Αμερική και από την Ευρώπη.
14)Πώς βλέπετε το μέλλον των πολεμικών τεχνών στην Ελλάδα?
Εάν ο τομέας της πληροφόρησης και ενημέρωσης γύρω από τις μαχητικές τέχνες γίνει πιό αξιόλογος, αυτό σίγουρα θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη και στην διάδοση των τεχνών στην Ελλάδα. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια από όλες τις πλευρές και από την πολιτεία και από τα ΜΜΕ και από τους εκπαιδευτές και από τους μαθητές για αυτήν την εξύψωση. Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός των σεμιναρίων με εκπαιδευτές από το εξωτερικό στον ελλαδικό χώρο και αυτό είναι σίγουρα σημάδι προόδου και ένδειξη ότι υπάρχουν άνθρωποι με ζήλο για το αντικείμενό τους.
Ευχαριστώ πολύ την ομάδα του ex-treme.gr για την συνέντευξη! Εύχομαι καλές προπονήσεις σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου